PBX, bir şirket veya grup için özel olarak oluşturulmuş yerel bir telefon sistemidir. Çok sayıda kişi tarafından yalnızca az sayıda harici telefon numarası paylaşılabilir.

Özel şube santrali, müşterilerin dış iletişim için genel anahtarlamalı telefon ağı (POTS) hatlarına bağlanmasına da izin veren bir dahili telekomünikasyon sistemidir. Kullanıcılara, bir telefon numarasına sahip olmak zorunda olmak yerine, PBX içinde özel kimlikler olarak işlev gören uzantılar verilir. Dışarıdan arayanlar, öneklerini sağlayarak birden fazla kişiyle iletişim kurmak için tek bir telefon numarası girebilir.

Geleneksel PBX

Bireysel hatlar ve bir yerel yönetim cihazı, geleneksel bir PBX telefon sistemini oluşturur. Hem dahili kullanıcı kişileri hem de harici mesajlar, yönetim birimi ("temel sunucu" olarak da bilinir) tarafından işlenir. Kişi kayıtları ve sesli mesajlar için bir depolama sistemi içerir.

İlk PBX sistemleri tamamen analogdu ve tüm iletişim için analog telefon bağlantıları gerektiriyordu. Modern "geleneksel" PBX sistemleri dijital hatlara sahiptir ve bazen dahili iletişim hatları için telefon kabloları yerine Ethernet bağlantıları kullanır. Dış hatlarla bağlantı kurulurken, dijital impulslar zaman zaman SIP trank olarak bilinen bir prosedür aracılığıyla analoğa dönüştürülür.

Barındırılan PBX

Yerel bir yönetim sistemine olan ihtiyacı ortadan kaldıran bulut tabanlı bir alternatif, paylaşımlı bir PBX'tir. Bunun yerine her kullanıcının, hemen bir ağ geçidine veya anahtara bağlanan bir VoIP telefonu vardır. Genellikle bir web bilgisayarı aracılığıyla erişilen bir yazılım arabirimi aracılığıyla, PBX süpervizörü kullanıcıları ekleyebilir, silebilir ve kontrol edebilir.

Paylaşılan bir PBX bulut tabanlı olduğundan, kullanıcıların aynı coğrafi yerde yaşaması gerekmez. Bu nedenle, çevrimiçi bir Telefon, uzaktaki çalışanları olan şirketler için mükemmeldir.