"Organik Işık Yayan Diyot" anlamına gelir. OLED, arka ışığa ihtiyaç duymayan bir tür LCD benzeri düz ekrandır. Bir OLED paneli ise her LED için ayrı ayrı yanar.

Bir OLED ekranındaki altı katman, renkli görüntüler oluşturmak için birleşir. Aşağıdan yukarıya doğru bu katmanlar şunları içerir:

• Katot - içinden akım geçtiğinde elektronları diğer katmanlara enjekte eder.
• Kapak - ekranın üst koruyucu katmanı; tipik olarak cam veya plastikten yapılır.
• İletken Katman - akımı yayıcı katmana aktaran polianilin gibi organik moleküller veya polimerler içerir.
• Anot - içinden elektrik akımı geçtiğinde elektronları uzaklaştıran şeffaf bir katman.
• Yayıcı Katman - içinden akım geçtiğinde yanan polifloren gibi organik moleküller veya polimerler içerir.
• Alt tabaka - paneli destekleyen temel yapı; tipik olarak cam veya plastikten yapılır.

OLED nasıl çalışır?

OLED'lerin ışığı göstermek için kullandıkları yöntem elektrofosforesans olarak bilinir. Bu kelimenin korkutucu görünmesine rağmen, prosedür oldukça basittir. Elektronlar, negatif yüklü olan katottan pozitif yüklü olan anoda akan bir elektrik akımının sonucu olarak yayıcı katmana hareket eder. Bu elektronlar, elektrik katmanındaki "delikleri" (elektron içermeyen atomları) bulur, bu delikleri doldurur ve ışık üretilir. Yayıcı tabakadaki akımın içinden geçtiği organik madde ışığın tonunu belirler.

OLED ekranlarda arka ışık gerekli değildir çünkü her yarı iletken kendi kendine yanar. Bu nedenle OLED'ler, LED/LCD ekranlardan daha enerji verimlidir ve daha derin siyahlar üretebilir. Bükülmüş ve hatta esnek olabilirler ve ayrıca daha küçüktürler. OLED panellerin LED ve LCD ekranlara göre birçok avantajı vardır, ancak üretimleri maliyetli ve güvenilmez olmuştur. OLED'ler böylece cep telefonları ve dizüstü bilgisayarlar gibi küçük cihazlarda daha yaygın hale geldi. Üretim maliyetleri düştükçe ve güvenilirlik arttıkça OLED, TV'ler ve bilgisayar monitörleri gibi daha büyük ekranlarda daha sık kullanılacaktır.